bol

hm... W 100% psychika doskwiera najmocniej... Przecież i ona może w każdej chwili pociągnąć za sobą fizyczne konsekwencje... Myślę ,że ich synteza to apogeum bólu...

...samotnosc..., a tak btw. normalny: uzywam wielokropka jako znaku zastapujacego uczucia ktorych odzwierciedlenia nie potrafie znalesc w slowie pisanym...byc moze go naduzywam...

to zalezy jak bardzo sie jest odpornym na bol fizyczny...mozna tez kochac taki bol...ludzie sa rozni...co do bolu psychicznego,mozna sie od takiego uzaleznic...

melatonina... co z tego ze splyciles - skoro taka jest prawda... natomiast co do tego, ktory bol jest silniejszy... o ile mnie nie sprobujesz przekonac - moj ostateczny poglad zawiera sie w..."(..)ktory to bol jest silniejszy... dla jednych - fizyczny, a dla drugich - psychiczny... w koncu nie ma czegos takiego jak granica bolu - kiedy juz mocniej bolec nie moze...(..)"...

Hmm...a wiec nastała moda na pisanie lakoniczne - krótkie i na temat heheheh, żartujem oczywiscie, co do notki to nie wiem jak moge ją skomentować, chyba mam za małe doświadczenie w kwestii bólu, żeby sie na ten teamt wogóle wypowiadać, a wiec skoro miałabym gadać głópoty, lepiej zamilkne...

a tak poza tym to twoje ostatnie zdanie przemawia za moją opcją, bo co by nie mówić ból psychiczny dużo rzadziej przeradza się w fizyczny, ale to już temat na zupełnie inną rozmowę...

chyba troche Cię rozumiem z tą "namacalnością" bo jak cierpisz fizycznie to każdy się lituje, wspomoże no bo biedactwo tak cierpi a wspomnij o tym, że nie widzisz dalszego sensu codziennej egzystencji, że widzisz wszystko w szarych barwach i nie jesteś w stanie się z tego wydostać to każdy patrzy na Ciebie jak na jakiegoś desperata ewentualnie rzuci stereotypowe: "weź sie w garść" "pewnie to przez pogode" (tzn. jest w tym troche racji, ale nie można wszystkiego na nią zwalać) etc. Inna sprawa to to, że choć nam się wydaje, że doznajemy prawdziwego i w najczystszej postaci weltschemrzu, który jest efektem naszej skomplikowanej osobowości i niezwykle zagamtwanych zdarzeń to w rzeczywistości najczęściej to co dzieje się w naszych główkach (duszy tzn. ja chyba tam bym usadowił duszę, gdybym ostatecznie zadeklarował się jako ateista...) powodowane jest zbyt niskim poziomem melatoniny, która odpowiada za nasze dobre samopoczucie i to w jaki sposób postrzegamy Świat. Wiem, że

kondensator -> nawet nie wiesz, jak lubie Twoje komentarze... ale abstrahujac od wlazenia w dupe, bo to sie juz nudne robi... powiedzmy, ze zaznalem juz troche bolu fizycznego - pamietam tez, ze wrzeszczalem wtedy (doslownie): "niech mnie ktos zastrzeli"... faktycznie - nie mysli sie wtedy za cholere o takich "blachostkach" jak rozowe sloniki latajace po pokoju, czy dwumetrowe, owlosione bestie z paszkwilem wiekszym niz moja szafa... ale bol fizyczny jest... "namacalny"... poczynajac od ran ("Gospodyni domowa upadla plecami na noz... 49razy") a na bolu zeba konczac (leczenie kanalowe bez znieczulenia - i komentowac nawet nie trzeba)... nikt go nie podwazy... natomiast bol psychiczny... jest pojeciem niemalze abstrakcyjnym... to taka dosyc spora roznica pomiedzy bolem fizycznym a psychicznym - ktora sprawia, ze moze sam w sobie - bol fizyczny jest silniejszy, lecz znacznie latwiej go zniesc... chociaz - jak sobie przypomne pewien dzien z mojego zycia... prawie zemdlalem z bolu, nie bylem w stanie sie poruszyc

O czizes...

a ja się wyłamie. Wy wszyscy, którzy mówicie, że wolicie zranioną duszę, chyba nie doznaliście prawdziwego bólu fizycznego, bo umówmy się, że dostać w pysk czy roztrzaskać kolano o chodnik to jednak ból chwilowy i nie zmieniający nadto naszej psychiki. Ja sam uważałem, że najgorsze jest złamane serce, zwątpienie w kogoś nam bliskiego, utrata nadzieji etc. ale w obliczu bólu fizycznego nie mamy nawet siły koncentrować się na duszy. Wiem co mówie bo na początku tego roku miałem niewątpliwą przyjemnośc przebywania w polskim szpitalu (operacja kolana). I tam właśnie Pani pielęgniarka coś pochrzaniła przy znieczuleniu i wdały się komplikacje (podrażnienie opon mózgowych). Po prostu nie chciało mi się więcej żyć 2 dni, które trwały jak 2 miesiące, niezdolnośc do zrobienia czegokolwiek, nieumiejętność myślenia o czymkolwiek innym niż ja sam i mój ból, a i tak zdaje sobie sprawe, że to co przeżywałem to i tak była pestka w porównaniu z tym co przeżywają

a ktokolwiek zna?

co tu kom,entowac ,szcere slowa...

...mówiłam, że masz duszę...

najgorsza jest swiadomosc ze nigdy sie nie zagoi...i bagaz wspomnien zawsze bedzie sie za soba ciagnelo...

cholera, jak ja się nie lubię zgadzać. chronicznie nie znoszę. ale wolę dostać w pysk, niż żeby ktoś mi dowalił psychicznie